Rozumiem, że w założeniu Twórców, film miał łączyć w sobie ambitną treść, melodramat, elementy kina sensacyjnego i luźną formę, która trafi do szerokiego kręgu odbiorców. W efekcie wyszedł film sztuczny i nadęty pompatycznymi, alterglobalistycznymi hasłami, o których scenarzysta ma pojęcie chyba jedynie z wikipedii. Motywy jakimi kierują się bohaterowie są naciągane i ciężko jest, mi osobiście, w nie uwierzyć. Do tego sielankowy obraz nawracającego się "złego kapitalisty", który, aż ze wzruszenia można się popłakać, w młodości był niestrudzonym buntownikiem noszącym długie w włosy. Do tego motyw przyjaźni, która przetrwa wszystko, a ściślej w ciągu jednego dnia jeden z bohaterów wybacza drugiemu, że ten odbił mu dziewczynę (sic!), sprawia, że obraz może przyprawić widza o lekkie mdłości. Ale jest jeszcze, na nieszczęście, deser: zakończenie! Twórcy postanowili widza, na sam koniec, czymś zaskoczyć i udało się, czegoś tak kompletnie niewiarygodnego jeszcze nie widziałem! Antyteroryści zastają puste mieszkanie "edukatorów" z kartką przypię tą do ściany : "ludzie się nie zmieniają". Gdy oni sami, w tym samym czasie, płyną kradzionym jachtem walczyć z burżuazyjnym porządkiem świata... litości!

Na plus trzeba zaliczyć, oczywiście jak zawsze, aktorstwo Julii Jentsch:)

3-4 / 10